IT A-Z

สารบาญตามตัวอักษร

dynamic and static

ที่มา SearchNetworking.com

โดยทั่วไปแบบ dynamic (ไดนามิก) หมายถึง พลัง ความสามารถในการดำเนินการ และ/หรือ การเปลี่ยนแปลงหรือมีแรง ในขณะที่ static (สถิต) หมายถึงความคงที่หรือยึดติด ในศัพท์คอมพิวเตอร์ dynamic มักจะหมายถึงความสามารถในการดำเนินการ และ/หรือการเปลี่ยนแปลง ในขณะที่ static หมายถึงคงที่ ศัพท์ทั้งสองสามารถนำไปใช้ชนิดที่แตกต่างกันของสิ่งต่างๆ จำนวนมาก เช่น การเขียนโปรแกรมภาษา (หรือส่วนประกอบของภาษาโปรแกรม), เว็บเพจและโปรแกรม

เมื่อเว็บเพจได้รับการร้องขอ (โดยผู้ใช้คอมพิวเตอร์คลิก hyperlink หรือป้อน URL) เครื่องแม่ข่ายที่เพจได้รับการจัดเก็บไว้ส่งกลับเอกสาร HTML ไปยังเครื่องคอมพิวเตอร์ของผู้ใช้ และเบราว์เซอร์จะแสดงผล บนเว็บเพจแบบสถิต(static) นี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด ผู้ใช้อาจจะปฏิสัมพันธ์กับเอกสารที่ผ่านการคลิกที่ลิงค์ที่มี หรือโปรแกรมขนาดเล็ก (applet) อาจจะเปิดใช้งาน แต่เอกสารไม่มีความสามารถที่จะส่งกลับข้อมูลที่ไม่ได้จัดรูปแบบก่อน บนหน้าเว็บเพจแบบไดนามิก (dynamic) ผู้ใช้สามารถทำการขอ (มักจะผ่านฟอร์ม) สำหรับข้อมูลที่มีอยู่ในฐานข้อมูลบนเครื่องแม่ข่ายที่จะประกอบได้ทันทีตามที่มีการร้องขอ ตัวอย่างเช่น ผู้ใช้อาจต้องการที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับผลการดำเนินงานการแสดงละคร เช่น สถานที่โรงละคร และห้องว่างตั๋ว สำหรับวันที่เฉพาะ เมื่อผู้ใช้เลือกตัวเลือกเหล่านี้คำขอจะถูกส่งไปยังเครื่องแม่ข่ายโดยใช้ตัวกลางเช่น สคริปต์ Active Server Page (ASP) ที่ฝังอยู่ในเว็บเพจHTML ตัวกลางบอกเครื่องแม่ข่ายว่าสารสนเทศอะไรที่จะส่งกลับมา เว็บเพจดังกล่าวว่าเป็นแบบไดนามิก

ชุดของความสามารถ HTML ให้การช่วยเหลือนักออกแบบสร้างเว็บเพจแบบไดนามิก ชุดของความสามารถนี้ รู้จักกันโดยทั่วไปว่าเป็น HTML แบบไดนามิก (dynamic HTML)

มีภาษาโปรแกรมแบบไดนามิกและแบบสถิต ในภาษาแบบไดนามิก เช่น Perl หรือ LISP นักพัฒนาสามารถสร้างตัวแปรโดยไม่ต้องระบุประเภทของพวกเขา สิ่งนี้จะสร้างโปรแกรมที่มีความยืดหยุ่นมากขึ้นและสามารถลดความซับซ้อนของการสร้างต้นแบบและคำสั่ง (object-oriented) ในภาษาโปรแกรมแบบสถิต เช่น C หรือ Pascal ผู้พัฒนาต้องประกาศชนิดของตัวแปรแต่ละตัวก่อนคำสั่งได้รับคอมไพล์ ทำให้การเขียนโปรแกรมที่มีความยืดหยุ่นน้อยลง แต่มีข้อผิดพลาดน้อยด้วย

update: 12 กันยายน 2548